Friday, September 13, 2013

సఖీమణి వినవే నీవీ సచ్చరితము సలలితానం, దదాయక, మనవే

6. భూపాలము        ఆదితాళము
పల్లవి:
సఖీమణి వినవే నీవీ సచ్చరితము సలలితానం, దదాయక, మనవే
అనుపల్లవి:

సుఖా అడశుభసుషుప్తిదేరి
ముఖ్యాబ్జశాంతి పొదల రఘుకుల 
శిఖామణి గుహ సీతానుజుల్
సేవింప స్నాతుడై సుప్రీతుడై లస
దఖండమగు యోడనెక్కి యమ
రాపగగడచి గుహుని బిలిచి 
నఖాపురికి బొమ్మనుచు బనిచె
సదయుడై ప్రయత్నపూర్వకముగ IIసఖీII

మించి రాఘవులు మృగమునొకటి, వ
ధించి వచనము మంచిగా గా
వించి ముగురు భుజించి యచట వ
సించి మేల్ కాంచి, మరునా
డంచితగతి ధర్మాత్మజ తాను
దంచద్భరద్వాజాశ్రమము
గాంచి మునికి తమ
వేంచేయు టెఱిగించ రాబంచి హ
ర్షించి రమ్ముని శిష్యుచే నృప
పంచాననులు వచ్చుట దెలిసి;
చంచదర్ఘ్యము, గొంచెడురు చని,చక్రి వీ
క్షించి తనువు పులకించ నుతి
యించ ముని కనఘులు నమస్క
రించ కౌగలించి రాముని పూ
జించెను శ్రీరాముని స్మితముఖజితసోముని జగదభిరాముని IIసఖీII

నాదబిందుకళాతీత జగ
దాదిపురుష మహాత్మ విను నీ
పాదరజమున బ్రోదిచేయుము
నాదుమందిరము అనిన ముని
నాదరించి తదాశ్రమమున వి
నోదించి తదనుజ్ఞ సుజ నా
హ్లాది వాల్మీకాశ్రమము శ్రుతి
నాద బంధురముగని ముని
పాదములకు నవనిజానుజుల
తో దవిలి ప్రణతుడై యలరు మ
హా దేవుని సుమాస్త్రరుచిరుని న
బ్జ దళనేత్రు రమాకళత్రుని శ్రిత
మేదినీసుతా లక్ష్మణులా వాల్మీకు గాంచి గారవించి పా
ద్యాది విధుల నర్చించి ఫలములర్పించి భజించి హరి పలికె. IIసఖీII

స్వామి విను వనభూమి దశరథ
భూమి విభు పనుపున జరింపగ
మేము వచ్చుట మీకు దెలియని
దేమి యున్నది నేను యీ మానవతి
తో మెలగి యిచట శ్రీమించునది
నేమింపుమని రాముడు పలుక
నా మౌని యఖిలార్థ సద వేదయై
ప్రేమచే బల్క భువనమునకు
రామ నీవే నిలయమని నీకు ధా
మమిది సాధారణమను త్తమమైన దే
వా మహాను భావా విను
మేమహాత్ములతిశాంతులు
సములిచ్ఛాసూయా విరహితులు నీ
శేముషిగల వారిమది నీకు శ్రీయు
తముగ నిలనునికి యనెను. IIసఖీII

శమదమదయాసత్యములు గల
సుమతు లెవ్వరు శుభాశుభముల
సమయముల హర్ష విషాదముల
భ్రమయరెవ్వరు సుజనబృం
దముల గూడి ధర్మ ధర్మసమ
రమున వీడి మది నిను శర
ణము వేడి గర్వము దిగనాడి
మమత గోరాడి యెవ
ర మునులయి తనరారుదురు యెవ
రి మితథృతి శ్రీరామ నీమం
త్రము జపింతురు ధ్వంద్వరహితుల యితజ్జనులస్వాం
తము నిశాంతము నీకు షడ్వ
రిమతషడూర్మిషడ్భావముల
కుమీఱి యవల వెలుగు నిను దే
హముగ సర్వగతునిగ నొకగని నరయు జను
ల మది యిలు నీకనె. IIసఖీII

అనవరతయోగా, భ్యాసబలమున దృడీకృత
మనస్కులు విను ప్రతినిముషమును
గనుగొనుచు నఘులయిమించు
ఘనులహృద్వనజమున సీతాయుతుడవయి
మొనసి విహరింప మదియ నీకు
ననువైన ఠావు నిను వర్ణింపజాల, నంచు బలికి
వనజాక్ష నీ ప్రభావముచే ,
ననువంద బ్రహ్మఋషి నయితిని
జనన మాత్రమే క్ష్మామరు
డను నిషాదపురి బెరిగి విలుబట్ట నెఱిగి బో
యనెలత నొకతెనెనసి కొడుకుల
గని నే వారి ప్రోవ జీవుల
మునుమిడి యమునివలెనే జంపుచు ముచ్చుల ఱే
డన నెగడితి ననె. IIసఖీII

ఈ గతి చరియింప సప్త ఋషు
లాగమ వేత్తలరుగ వారల
సాగి పోనీకాపననిరి
వేగ నీవరిగి నీ సుతుల
నీ గరితలను నెమ్మి బిలిచి
భోగ ఫలములపోల్కి దురితము
భాగములు గొమ్మని వారి
నాగరిక మెఱిగి రామా
తో గర్వమెందుకన జని నే
నాగరిత నడుగ నాలుబిడ్డలు
మూగి యడవిచిన మొఱకునయి మరలి
యోగివరులను గని యిది దెలుప విని కడు
రాగిలి యుపదేశమిచ్చి వారలలజనను రామరామ యన వి
రాగి నై జపించితి పుట్టలు, ప్రబలె నాదు తనువునననె ముని IIసుఖీII

అంతట బహుసహస్రాబ్దములు
పంతమునను దపంబు సేయగ
దాంతులగు సప్తఋషులు వచ్చి
దనర నను దెలుప బానుడు
మంతుమీఱ దమమునడంచు క్రియ
వింతగా వల్మీకము వెడలి
సంతసమునను సంయములగని, సద్భక్తిసలు ధీ
మంతుడవు బ్రహ్మఋషి వైతివి
వంత దీఱెను వాల్మీకి యని
యంతర్హితులై
రింతయును శేషాద్రీశ నిను మది
నుతియించు ఫలమిదియని
కొంతబొగడి సురనదికి చిత్ర
కూటగిరికి నడుమ గృహము ముని
కాంతుడు రచింప సీతా, లక్ష్మణ
యుతుడై హరియుండె నచట. IIసుఖీII  





















Sunday, September 8, 2013

చికుర నిందితాలీ రణకేళీ జితమదాసురాళీ నిలయీకృత--

యదుతులాంభోజి రాగము           ఆదితాళము
పల్లవి: చికుర నిందితాలీ రణకేళీ జితమదాసురాళీ నిలయీకృత
           సకల భువనపాళీ లలనా, సతిమౌళీ కాళీ IIవినవేII
అనుపల్లవి:
 సకల రాజన్యులు రాజును భా
కులరత్నము విభవము నుడిగి జ
నకసుతా లక్ష్మణ సమేతుడై
వికసితాంబుజలోచనుడై చను
టకు, గతమేనని తండ్రియాజ్ఞ కడ
వికి బోవుటెఱిగి పురజనులు పొగల
నకట వగవకుండనుచు వారితో 
ననియె వాసుదేవు డన్ములింద్రుడు IIచికురII

ఈ రాముడు నారాయణదేవుడు,
ఈశు డవ్యయుడు మహానుభావుడు
శౌరి యోగమాయ సీత అయ్యనుకోరి
శేషుడే లక్ష్మణుడయి యలరె జను
లురా బ్రహ్మవిష్ణురుద్రా కారమై బూని గుణశ్రీ
మీర జగదుదయ స్థితి సం,
హారములు జేయు ఘనుడు హరి
ఈ రాముడు మత్స్య కూర్మ సూకర,
నారసింహ వామన భృగురామ శ
రీరములు దాల్చి యిపుడు ద
శరథ కుమారుడయ్యె ఖలుల జంపుటకు ననె IIచికురII

రావణాది దుర్జనుల వదార్థము
రాము డుద్భవిల్లుట ఈ యర్థము
దేవముని దెలిసి పలుక నతనితో దెల్పె రే
పు వనికేగెదనని యితడు ధర
ణీ వల్లభుడు గైక హరి నట
వీవాసమున కను పలే దిత
డే వారల నిట నియమించెను
దైవాధీనము సర్వజగము
గావున మీ రిందుకయి యడలకు
డీ వనజోదరు హృదయ పద్మమున
భావించిన జింత లెడలునని ము
ని వలుక బౌరు లలరి హరి నుతించిరి IIచికురII

ఆమీదట రాముడు కైక నగరి
 కరిగి యడవికేగ మాకు ముగ్గురి్కి
భూమిపతి యాజ్ఞ కొనుమనిన కైక,
దీమశమున నిచ్చె నారచీరలు,
అవి సౌమిత్రియు రాముడు గట్టిరి,
భూమిసుత ఛీ గాదన్నను,
స్వామి జనకజ కటి జుట్టెను,
ఏమీ యనలేక నృపభార్య,
లీ మానవతికీ చీరె తగద
ని యేడ్వగ వసిష్ఠు డదరిపడి కైక,
నీ మదిచెడ సీత కది యొసగ దగు,
నే యని దుకూలముల కవనిజ కొసగె  IIచికురII

రాజు సుమంత్రునచే గుమారులకు రథము దెప్పించ నపుడె జనకునకు
శ్రీజాని సలక్ష్మణుడై మ్రొక్కెను, సీత యందరికి మ్రొక్కియు రదమెక్కె హరి
జేజే లలరగ తేరెక్కెను, జేజే యని ప్రజలు బొగడ నహి,
తా జేకొని సుమిత్రకొమరుడు
రాజిలు రథమెక్కె సుమంత్రుడు రథ, రథ్యముల నడుప నిలుమని దశరథ
రాజు విలపింప దరిమి నడచి జన
రాజితోడ దమస దాటె రాముడు IIచికురII

పుడమి ఱే డవనిపై బడి పుర,
పుర బొక్కిపొరలియేడ్వ భృత్యు లధిపుని
యడలి కౌసల్య నగరికి గొని చని రా యువతి విభుని బోదింపుచు నుండె న,
క్కడ రాముడు నిల్చి జనుల నిటు,
విడరారని పురికి రథము గొని
నడురాతిరి సుమంత్రు బొమ్మని
యుడు రాజని భావనయును నను
జుడు గూడి నడువ నపుడె కదలి చని, సుమ, హ త్త రంగ కలి కలుష భంగ
మృడ జటాజూట సంగ గంగ గని మెచ్చు శౌరిజేర గుహుడు వచ్చెను. IIచికురII

చరణకమలయుగళికి బ్రణమిల్లెడు
 యెఱకువాని రాముడు సుధ జల్లెడు
గురుదయాదృష్టి  గని కౌగిట నిడు
కొన్న బొగ గుహుడు భక్తి చ్యుతుని
హరి ధరియించె జటలు మునినై వని
జరియింతు ననుచు లక్ష్మణుడును
ధరియించెను సత్యవ్రతుడని
కురియించిరి విరులు సురలు శ్రీ్
ధరుడు గంగ నీట గ్రుంగి జలములు
ద్రావి తరుమూలమున బవ్వళించె
దరుణి తోడ నట రామచంద్రు నా
గరులు గాన లేక పురికి బోయిరి  IIచికురII

మాయామానుష వేషధారి తృణశా
యియై నిదురవోవగ దను
స్సాయకములు బూని గొలి
చియుండెను సౌమిత్రితో నిషాదవిభుడు పలికె దృడ
శాయి శ్రీహరి నిటుగని కను
దోయి సంతోషింపకున్న
దోయి ఈ దుఃఖమునకు కయి
కేయి హేతువుగదా యనెను
మాయిక ముసుఖాసుఖము నొడలు తమ
కేయెడలేదని లక్ష్మణుడు శబర
నాయకునకు దెల్పగ నరుణోదయ
మాయె శేషగిరిపతియు మేల్కొనెను. IIచికురII 









Thursday, September 5, 2013

వినవే పల్లవమృదుచరణా కరుణా, వితరణగుణాభరణా

ఆనంద భైరవి రాగము    ఆటతాళము

పల్లవి: వినవే పల్లవమృదుచరణా కరుణా, వితరణగుణాభరణా

అనుపల్లవి : జనవిభు డానతి, చ్చిన దండకాటవికి- 
                  మునివేషధారివై చనియెద నన విని, 
                  యనఘ రాఘవ కాముకుడనై యతివ వ
                  లనను జిక్కితిని నిను వనమునకు ననిచి ప్రాణము లీ 
                  తనువునను మన వనెను భూపతి II వినవేII

రామా జగదభిరామా సుబాహుని రామా కుల ల
లామా హా హైమవతీచింత్య, నామ హా భీమోద్దాము సం
గ్రామ హా శ్రీమహిత ముఖజిత, సోమా నిన్ను
నేమని పొమ్మందు, నెటుల యోర్చియుందు
యీ మోహాబ్ధికి గట్టు, యేదని విలపింప,
నా మహిపతి నడలవలదని సౌమిత్రితో దల్లి నగరికి
స్వామి చని నతి సుమిత్రా కౌ సల్యలకు సేయ దీవించిరి IIవినవేII

అనువంద వనభూమికరుగ గార్యము వ
చ్చె, నమ్మా సెలవిమ్మా యనిన
విని సొమ్మసిల్లి యా కొమ్మ హా,
వనజాక్ష ననుజేర రమ్మా రాజు
నిను బొమ్మనుట నిజమ్మానమ్మా
నన నగుచు  కైక, తన నందనుని దొరనుగా
నను పదునాల్గేండ్లు, వనమున వసియింప
జనవిభుని వేడె బితృవాక్యమును,
మనుప జనియెద నన భరతుని క
వని యొసంగి తనయు నిచటనె నిలు,
మనుచు, గౌసల్య విలపించెను IIవినవేII

కైక యెవ్వరు ధరణి, కాంతు డెవరు చూడు నా త
ఢాకా పరాకా కైక నీకై కడిగి దివిజా, నీకములు
ఢీకొనిన ద్రుంతు పో, నీక రాజ్యశ్రీకిని  పట్టాభి
షేకమిపుడు ప్రాకటముగ జేతు భరతు డల్గిన  నతని
గేకయుల త్రుళ్ళడ, గింతునని లక్ష్మణుడు
వీకమై బల్కరాముడు విని నీ కడిమియును నీదు భక్తియు
లోకముల కెల్ల దెలియును వ, త్సా కైకపై యలుగవలదనె IIవినవేII

జడము నస్వరము యీ, జగము రాజ్యము తనువు, సత్యమా యిది నిత్యమా ఆస,
పడ భోగ ఫల, మౌన్నత్యమా, కలిమి
పడతి చంచల సుతనస్తుత్యమా భ్రాంతి
యుడుగకుండుట స, త్కృత్యమా మాన
వుండ సుఖమునకు కర్మ,
మొడిగట్టి తనకంటె నొడలు వేఱని తెలియ,
నడుగు కోర్కెలు తృణతతి
నడియేటగూడి యదసిన క్రియ, మాతృ పితృ సతి సుతాదుల
నడక యిది స్వప్న సమ మనియె, న్నక
జడుడు కోరుననె రాముడు IIవినవేII

ఆయువల్పము జరావ్యాధులు పులుల వలె ,
డాయ దెలియడాయ నరుడు
ఈ యఖిల సుఖములు, హేయమనడు,
మాయురే భగవన్మాయ దే
హా యాత్మయను కుమతి ఛాయమాత్ర,
మై యస్థిత్వ జ్వేదో మజ్జా సృజ్ఞ్మాంస ని,
కాయ మౌకాయ మె, ట్లాయనాత్మ చెపుమా
యీ యాస విడుపు మహమిక భ్రమ హేతు విదియ యవిద్య నే నన,
ఫాయమగు సచ్చిదానంద, బ్రహ్మ మునుటిదివిద్యయనె హరి  IIవినవేII

మొదలు క్రోధము పాప, మునకు మనస్తాప మూలము
ఇంద్రజాలము క్రోధము- సనయాత్ములకు ప్రతికూలము
క్రోధము హృదయగ్రంధికి నాలవాలము క్రోధము
విదిత ధర్మములకు , శూలము, మదియం
దది యుంచకను నిను నీ, వఖిలసాక్షిగా నెంచి
ముదమున సుఖియింపుము యీ జ్ఞానము
మదయుతులకే వలదు లక్ష్మణ, మర్మయని తల్లి కీ తత్త్వమె
సదయుడై తెలుప గౌగిట సుతు, గదియించి పోయి రమ్మనె సతి IIవినవేII

హరి సుమిత్రకు మ్రొక్కి యన్న లక్ష్మణ నిలువుమన్న మనసువెన్న
కరణి కరుగ బల్కె నీకన్నమున్న నే
నరిగెద నను రానీ, కున్న జత్తు
పరమేశ యనిన గడు జెన్నా, రంగ
కరుణించి యనుజు రాకకు సమ్మతించి యా
ధరణిజను జేరి నే దండకాటవికేగి,
తిరిగి వచ్చెద నిలువుమన నీ.
చరణములయాన నే నిలునిను
బరమాత్మ యనిన శేషాచల, పతి యతివతో గూడి కదలెను IIవినవేII

Saturday, August 17, 2013

సరస గుణమణి సన్మందర సఖీకృతేందిరా, IIవినవేII

తోడిరాగము           ఆటతాళము

పల్లవి---
సరస గుణమణి సన్మందర సఖీకృతేందిరా, IIవినవేII
అను పల్లవి--
గరిమమున రాఘవుని యభిషే, కమహోత్సవము శుభ మనక భయా
కర మనుట యేమి శ్రీరాముడ కౌసల్యగా ననుజూచునను
పరమసమ్మతములైన కైక, వచనము ల్వినగ జాలక మం
ధర నీ సుతునకు నీకు సుఖము, దలచినాను దాయగాను దలపకు  IIసరసII

కైక విను భరతశతృఘ్నుల, కేకయపురికనిచి నీ కాంతు
డో కాంత యేకాంతమున సీ, తాకాంతు ధరణికాంతుగాను
ప్రాకటైశ్వర్యమునకెల్లను పట్టభద్రుని చేయదలచెను.
నీకు నీతనయునకు దాస్యము నియమించు నొక యుపాయమున్నది.
నీకు రాజు దేవాసు రాజి నిచ్చిన, వరములు రెండు గలవు,
నీకొడుకు దొరతనము రాఘవునికి వనవాసమును నానసేయుమనే IIసరసII

ఈవిధమున మంధర పలికిన హితవని తలచి సఖిని మెచ్చుచు
నావనిత ధీరజనిత కోపమునను మాసిన చీరగట్టి వెసను 
ఠీవిగ యుడిగి భూషణములన్నియు బాఱవైచి యలుక ఇంటి
లో వొంటిగా నేలబడి పొరలుచుండెను, దయగలవాడైన 
పావనుండయిన, ధీరుడైన దేవసము డయినగాని కుజని
తావినోదమునను వీడడేని తద్గుణానుసారియౌను నిజమిది IIసరసII

అంతట దశరథుడు కైక గృహంబునకు జని నిశ్శబ్దమై
కాంతి చెడి భ్రాంతిపడి మెలగెడి, కలికితండముగని కలగి విభుడు
యింత వింత యిదేమి యన జెలు, లెఱుక, మాకైక యలిగినయది
సంతసము సేయుమన విని యా, దంతిగమనుడు డాసి నీకీ
చింత యేమిటికి కైక నీదు, చిత్తమెటుల జేతునని ని
తాంత మోహమునను, పా, దముల కపుడు నృపుడు మ్రొక్కి దక్కినాననె   IIసరసII

పలికి నా కనినారు మీరలు, ప్రాణేశ మునుపు నా కొసగిన
యలఘు వరములకు భరతుని రా, జ్యాధిపతిగా రాముని కానలో
వెలయ బుదునాల్గేండ్లు మునియై , నిలుప సెలవీయు మనుచు కైక
పలుకవిని వజ్రహత వృక్షము చెలువునను భువిబడి యంతలో
దెలిసి చెడుగు కల గంటిననుచు దలచి వెలగు కలకంఠి నెదుట
పులివలెం గని తిరుగ మూర్ఛిలిన చెలులు బోధజేసి రా ధరాధిపు IIసరసII

భార్య గావు నీవు శత్రువు నా, పాలిటి నీకు రాముడు 
పరిచర్య యాశ్చర్యముగ సల్పును, సతి నీవు రాముని మెత్తువెపుడు
ఆర్యసమ్మతుని బొమ్మన నే, నతివ రాజ్యము గొమ్మని  నృప
వర్య బొంకిన నరకమున బడువాడవని కైక పలుక దశరథుడు 
కార్యమేమనుచు వనటబొంది కందియుండె నారాత్రి చనిన 
సూర్యోదనమున దౌర్యత్రిక, సుభగ నాదశుభ వినోదము లెసగె IIసరసII

ఛత్రచామర తురగ కరిరధ, సముదయము గనుపెట్టె భూషిత,
గాత్రుని పవిత్రుని సుమిత్రాపుత్రయుతుని కంరీద్రారూఢిని
జైత్రాతపత్రాన్వితుని రామచంద్రు గని జను లలరియుండిరి
ధాత్రీశు డేమో రాడని య త్తఱి సుమంత్రుడు చని మ్రొక్కి హా
 పుత్రలలామ హా రామ యన పొగులు రాజు గని కైక నడుగ
రాత్రి నిద్రలే దితనికి శ్రీరాము సుగుణధాము దోడి తెమ్మనె   IIసరసII

దశరథాజ్ఞను సుమంత్రుడు జని, తగ రామవిభు దోడి తెచ్చిన
శశివదను డసిత తనుడగు రఘుసత్తముడు తండ్రికి బ్రణమిల్లెను  
బిసరుహాక్షుని గౌగలించుక పృధివీశు డేడ్వగ వసిష్ఠుడు
మసలకను వచ్చె రాము డిదే, మన కైక భరతునకు రాజ్యము
అసదృశాటవికి నిన్ను బనుప, నడిగినానని పితృవాక్యము
విసువక నడపెదవని శేషగిరి శిఖరాలయుడు విశాలమతియై IIసరసII
  



Thursday, August 15, 2013

వినవేశుక వాణీమాణిక్య, వీణావాదనపటువాణీ II

పూరి కళ్యాణి         ఆదితాళము

పల్లవి -- వినవేశుక వాణీమాణిక్య, వీణావాదనపటువాణీ II

అనుపల్లవి---

మనువంశ్యుడు దశరథు డంతట మం
తనమున వసియిం, చి వసిష్ఠుని ఘనముగ రావించి మన్నించి
వినుమనిపలికె మహాత్మ నిఖిల జను
లును మాటికి వొగడెదరు శ్రీరాముని
ఘనగుణాభి రాముని యువరాజును,
గా నొనర్పవలె నిపుడె భరతు డను
జునిగూడి చనెను మామను గను,
గొన శుభదీక్ష నునుపు రాముని రయముగ ననె IIవినవేII

వరమౌని దశరథుని వీడ్కొని రఘు
వరు నగరికి వేగ రాగా శ్రీ
వారి యెదుర్కొని బాగా వసిష్ఠుని
పరగ సత్కృతులుగాగా జేసి సీతా
తరుణి హైమకలశోదకము లొసంగగ
గురుని యడుగులు గడిగి, శిరము నవ్వారి
ధరియించి సేమమడిగి పూజించి నీ
చరణనీరజధారణ, మున గృతార్ధుడనై
మెఱసితినను దా, శరధి పలుకు విని
చిఱునగవు  దొలకగ పలికె మును నీ,
చరణజలము హరుడు శిరమునందిడి
పరమపురుషుడాయె మాతండ్రి నలువయు నీపదాంబుముల సుఖమయ్యె ననెను IIవినవేII

ఇటులనదగు నే లోకగురుడవు వి, శ్వేశుడవనియు రమాపతి వనియు సము
త్కట యశుడ వనియు బరమాత్ముడ వనియు నిన్ను
కుటిలుల కెఱుగవశ, మా భ క్తపాలన
చటులుడవై భూభారము మాన్ప రావణుని జంపగ మది నెం, చి
పుట్టితివని దిటవున నిశ్చయించి, నామనేను"
అటులైన బహుగోప్యముజేసితి నీ,
వెటుల మాయచే సర్వము జేయుదు
వటుల నేగురుడవని శిష్యుడ నీ,వనుచు
నటన సల్పితి సామి జగ
న్నటనసూత్రధారి యఖిలభూతాం, తర్యామియనన్ వెలయుదువనెను దపసి  IIవినవేII

నీవు శుధ్దసత్వమయమైన మేను నెరిబూని భువియందు మాయామనుజ
భావమున జెలగుచుం, దువకట రాజ సేవ గాసిజెం, దు పౌరోహిత్య
జీవన మతినిందితమని దెలిసియు నీవు రఘువంశమున జనియింతు వని
భావించి సంతసమున నీకు గురుడనై యేవేడుక కిది నే నియ్యకొంటి నాదప మిప్పుడు ఫలియిం, చెనన్నిక నీమా
యావిభూతి కగపఱుపకు దశరథ, భూమినిభుడు నన్ను పట్టము గట్ట శు
భావహుగమ్మనెను సీతతో ధీ, క్షావిధి నుండుమని చనియె వసిష్ఠముని IIవినవేII

శ్రీ విభుడు లక్ష్మణుని గని నన్ను యువరాజ్యాభి, షి క్తుజేసెదరు నేను సాక్షిమాత్రుడను
నీవె సకలము బూను క ర్తవు, భోక్తవు, నీవే నా ప్రాణములు మేనుసుమ్మని పలికె
నావేళ పౌరజనులు రాముని యువరాజ్యశ్రీ వినికడు హెచ్చి దశ, రథుని మెచ్చి
యావార్త లపుడె దెచ్చి కౌసల్యాదేవితో సుమిత్రాదేవితో దెలుప వార
లావా కార్యర్ణనమున సంతోషపూర్ణులై వెలసిరి సురలు, సరస్వతిగని,
దేవి నీవయోధ్యకు జని విఘ్నము గావింపుము రామాభిషేకమన,
నా విబుధ ప్రార్ధన కియ్యకొనె వాణి IIవినవేII

కొమరారు కైక నగరిదాసి యొకతె కుంటిది గూనిది గుజ్జురూపుది మిడిగ్రుడ్లు ముడి
బొమలు డొంకుమైగల, ది యయోధ్యలోను రమణులకు నవ్వులాటది మంధర యను
కుమతి యొక్క తె కలనుభారతి దానిజెంది, కుదురైయుండె నంతఃపురి శృంగారముల
నమరి యంతయు విం, తయై యున్నజూచి
భ్రమసి మంధర తొందరతో వచ్చి కైక రేపు రామునకు పట్టాభిషేక మనిన కైక
ప్రముదమొదవి బంగారం దెలొసగగా పడతి యొల్ల కిది భయసమయము సుఖ నియ
మము గాదబల శేషశైల, స్వామియై రామునిశుభము నీకనెను IIవినవేII










Sunday, August 28, 2011

శ్రీసద్గుణాన్వితా సీతాద్రిసుత వినవే - కౌశేయ, వాసుని శేషాచలవాసుని చరిత్రము

అయోధ్యా కాండము


రాగము: కర్ణాటక సారంగ - ఆదితాళము

పల్లవి:


శ్రీ సద్గుణాన్వితా శీతాద్రిసుత  వినవే - కౌశేయ, వాసుని శేషాచలవాసుని చరిత్రము


అనుపల్లవి:


భాసిల్లు నంతఃపురవరమునందు మణిసిం
హాసనస్థితుడై మునిసుతుడై - మహోల్లాసుడై దర
హాసుడై శ్రీవాసుడై శ్రిత దాసుడయి సీ
తాసహితుడగు రామునిన్ గను తలపూని సురమౌని వచ్చెను !!శ్రీ సద్గుణా!!


శరదిందుచంద్రికా సదృశమా తనుద్యుతుల
మెఱయుచు వచ్చువాని నారదునిగా
నెఱిగి సీతాజానియు దేవీయుతుడయి
పొరపొచ్చమింతలేని భక్తిచే మ్రొక్కి
పరగ బూజించి - మౌని నీదర్శన సం
స్మరణచే విషయాసక్త చిత్తులమై సం
సారచింత మాటికి గలుగు మము బోటికి
దొరక దిది దుర్లభము - నినుగని
పరమపావనుడ నైతిని భాస్కరు
డు రా దమమడగు క్రియ నజ్ఞానమడగునని ముని పల్కెను.  !!శ్రీ సద్గుణ!!


శ్రీరామ భ్రమయజేసెదవో నను లోకాను
సార వాక్యములచేను సం
సారి ననుటిది యరయ సత్యమేను జగదాదియౌ మా
యా రమణి గృహిణిగాను జేయుటను నీ సుతు
లైరి బ్రహ్మాదులెల్లను త్రిజగన్మోహ సం
సారి వీవు హరి , జనకజ లక్ష్మి పుర
వైరి వీవు సీత హిమశైలజాత
వారిజభవుడ వీవు ధరణిజవాణి రవి  వీవు ప్రభ జానకి
యారూఢి స్త్రీపురుషవాక్యములన్ని సీతయు నీ వనియెను.  !!శ్రీ సద్గుణ!!


స్వామీ నీచాయ యవ్యాకృత మనబడునది
యే మూలప్రకృతిధాన మహత్తత్త్వ
మా మహత్తత్త్వానలింగశరీర
మై మఱి యది సకలమైన తనువుల జేసె న
హంకారబుద్ధి ప్రాణాజ్ఞాన కర్మేంద్రియ
సాముదాయకము లింగ శరీ
ర మనబడునదే జన్మకర్మమూ
లము ఇంద్రజాలము ఆ మహాత్మయె జీవ
సంజ్ఞననాద్యవుద్యో పాధి నొందిన
దై మించె స్థూలాది దేహ త్ర
యమె జీవో పాధి యనియును.   !!శ్రీ సద్గుణ!!


స్థూలసూక్ష్మ కారణాల జాగ్రత్స్వప్న సుషుప్తవ
స్థలు మూడు గల్గె, నీ సంసృతి
లీలచే నెనయువాడు జీవుడె పరమాత్మ త్రి
కాలసాక్షి యీ రేడులోకముల కాది
మూల మది నీవేచూడు మాయాభువనజాత
ములు నీయందె జనన స్థితిలయ
ములై జరుగుచున్నవి రామా రాక్షస విరామా
వ్యాళమని త్రాడుగని బెదరిన,
పోలికను దను జీవు డనుకొను
బాలిశుడు ఘను డాత్మ తానని భయరహితుడయి
యలరు ననియెను.   !!శ్రీ సద్గుణ!!


ఏ నీ తేజమున నీయఖిలమును వెలు
గునిది ఖలుడు తెలియలేకదేహమే పతి
యనియెంచు పుణ్యశ్లోక యెందాక
జ్ఞానము తెగిపోక యుండునందాక
దీనుడగు జనుడు నీ కారుణ్యమున వి
జ్ఞానానంద మొదవిన నరు
డౌ నది నీపాదారవింద భ
క్తిని కలుగునదియు ము
క్తి నిధానమగు రామ నీ దాసుల దాసుడను కరుణను బ్రోవుము
నీ నాభి కమలజుడు మా తండ్రి యటుగాన నే పౌత్రుడననె.  !!శ్రీ సద్గుణ!! 


అని చాల ప్రణతుడై యానందభాష్పములు
కనుల జడిగొన జడధారి రఘువంశతిలకుని
వినుతించె వేడ్క జేరి రావణవథార్థము
జనియించినావు శౌరి దశరథుడు నిన్ను
జనవిభుని జేయగోరి యున్నాడటుల
యిన రావణుడు జచ్చుటెటు ల
తనిం జంపుదు నని ప్రతిజ్ఞ జేసినావు మునుడాసి
వినుము భూభారహరణమునకు
మొనయు మిది వనజభవు వాక్యము
ననిన జిఱునగవు మొగమున జిగి
బెనగొనగ ననియె రాముడు    !!శ్రీ సద్గుణ!!


విను నారద నేనెఱుగని దేమియును లేదు
మును ప్రతిన నాచేత నెటు చేయబడె నటు
లనే జేతు సకలభూతముల సుఖాసుఖములు
ఘనకాలసంజాతములు ప్రారబ్ధ
మున నగునవి భువన నే
తనై తగులక నేనే నెనసి వినోదిం
తు నిదె రేపు దండకాటవి కేగి
మునివేషము దాల్చి సంతోషము
నను చతుర్దశ వత్సరము లుందును సీత
యను నెపమునను రా
వణుని సబలముగ జంపుదు
నన విని జనె మునీంద్రుడు .  !!శ్రీ సద్గుణ!!


ఇక్కడ అయోధ్యాకాండ ప్రారంభమయినది. 
అంతఃపురంలో మణిసింహాసనమునందు సీతాసమేతుడై ఉన్న శ్రీరామచంద్రుని దర్శనానికై నారదమహర్షి వచ్చి ఆయనను దర్శించి ఆయనకు తన అవతార పరమ లక్ష్యమైన రావణవథను గూర్చి గుర్తు చేసి వెళ్తాడు.  శ్రీరామ చంద్రుడు తాను రావణసంహారము సీతాదేవి నెపముతో చేస్తానని చెప్తాడు.






  



Sunday, July 4, 2010

చేరి వినవె శౌరి, చరితము-గౌరి, సుకుమారి గిరివరకుమారీ

17
సురటి రాగము -- ఆదితాళము
పల్లవి --
చేరి వినవె శౌరి చరితము
గౌరి సుకుమారి గిరివరకుమారీ IIచేరిII

అనుపల్లవి --
వారిజాక్షు డంతటను శ్రీ 
మీరి వేడ్కతో నయోధ్యకు
గోరి పోవుదారిలో నృప
వైరియైన పరశురాముడు
కారు మొగులు కరణి చాప
ధరుడై కాలమృత్యువో యనగ బం
క్తి రధు జేరి హరి యెదుటను నిలిచి పలికెను 
వీరాధివీరుడని యెఱుంగక IIచేరిII

బెండువంటి నిల్లు నడిమికి
రెండు జేసి పెల్లు పొందు
కొండ నెనయు నా విల్లు
దండి వైరులకు ముల్లు
కడు గండు మిగిలి దీని నెక్కు బెట్టిన గాని రా
ముడనను నిన్ను నటు గా
కుండిన జంపుదు నన రాము డతని కో
దండము గొని చక్క నెక్కిడి య
ఖండాశుగము తగ
దొడిగి తెగ నింద దిగిచి భార్గ
వుడ నిను కాండాహత చరణు జేసి నృప
కాండాభి రాముడనౌదు ననిన
బుండరీకలోచను డి
తండని పూర్వకాల సంస్మృతి
పొడమి పొగడి భండప్రచండపండితుం డవ
జాండాధిపతి నవ్యయుడ వనెను IIచేరిII 1

బాల్యమునను నేను ఘోర తపంబు సేయుచోను హరి వా
త్సల్య మొప్పగాను వేగ ప్రసన్నుడై పలికె దాను, సా
ఫల్య మయ్యె నీ తపము జన సమ్మతము నున్చి వంశయుతుడ వగు, సా
ఫల్యంబలుడ వగుచు బితృహననుడగు కార్తవీర్యు గెలిచి ఖలు నృపుల వై
కల్యాత్మకుల జంపి శమదమ ముఖ్యార్థితుడ వగుము నే గౌ
సల్యా గర్భమున రాముడన గల్యాణదాయినై జనించి య
హల్యాసతి బవిత్ర జేసి సీతను, గల్యాణమై నీకు దరిశనమ
తుల్యముగ నొసగుదునని జనియె దయ,తోనా హరియ నీవని చనియె IIచేరిII 2

స్వామి నేను మించి హేహయ వంశజులను ద్రుంచి శాంతుండ
నై ముదము దలంచి చెలగెద నీ మహా మహిమ నుంచి ఖగ
గామినీ బలంబు నీవు గొంటివి గాన నే ధన్యతముడ నైతిని
నీ మహనీయ దరిశనము గలిగె బితామహాదుల కగోచరుడవు శ్రీ
రామా మనోహరుడ వగు రఘురామా ప్రకృతికంటె పరుడవు
కామాద్యరివర్గ దూరు డ వహో మాధవ భవ రహితుండవు
కామకర్త గుణవర్జితు డవు నుదకమున ఫేన జాలములు ననలమున
ధూమమెటుల నటులనే యభిజనమును నీ మాయచే గల్పితం బనె. IIచేరిII 3

ఎందాక నరుండు మాయకు హితవు మీరకుండ వినువా
డందాక జడుండు వానికి నాత్మ గానరాకుండు తన
యందు గల్గు నవిచారమున విద్య మిగుల బ్రబలినదై విద్య నణచు
పొందు గానవిద్యాకృత మగుటను బంధుబింబితుండై జీవాత్మను
బొందు తను మనః ప్రాణమునబొందు నపుడె స్వాభిమానము
నొందు నపుడె సుఖదుఃఖముల నొందు నాత్మకు సంసృతి లే
దెందు జ్ఞాన మిపుడు బుద్ధికిని లే దిది నైజము వ్యాకృతమున బ్రకృతి
పొందుగాను సంసారి యయ్యేహుత భుగ్వార మేళనంపు క్రియ ననె IIచేరిII4

ఎంతదాక నరుడు నీ పదహితుల పొత్తు జొరడు విను వా
డంత దాక నరుడు వలెను భవాబ్ధి దిరుగు పామరుండు ఏ
కాంతుడయి సుజన సంగతి వలనను గనిన భక్తి చేత నెపుడు నిన్ను న
నంతు నాశ్రయించి నపుడు మాయకు
నంత మజితుడును స్వప్రకాశుడును
శాంతాత్మకుడు నైన సద్గురు డంతవాని కగపడును సుని
శాంతానంద మతనిచే గని చింతల నెల్ల ద్రుంచి ని
రంతరాత్మ సుఖము జెందు నీ పద రాజీవయుగ భక్తి లేని నరు
లంతమొంది జ్ఞానముక్తి సుఖముల నంద వశముగాక చెడుదు రనె. IIచేరిII 5

ఈ శరణు శరణు దురిత వి
నా శరణు శరణు సుజన
క్లేశ హరణ శరణూ జయ జయ శ్రీరా
మ శరణు శరణు నే జేసినట్టి పుణ్యమెల్ల నీదు మ
హాశుగమున కొసగినాడ నను దయ
జేసి బ్రోవు మన బరశురామునకు సీతా విభుడు ప్రసన్నుడై పలికె
వాసి నీ మనంబునను వరము గోరు నిను కృప
జేసినానన భృగుకులుడు భాసిల్లుచు నీదు పద రజో
లేశమునకు నే వరంబు సమ మఖి
లేశ భక్తి నిమ్మన గృతార్థుని జేసి పనుప జనియె జామదగ్ని ని
జేచ్ఛం దనుజ రిపు నుతించుచు జనె IIచేరిII 6

ప్రీతుడయ్యె జలా దశరథ విభు డంతట వీలా గుణముల
చేత నలరి తగ పురి జేరి చక్రి యావేళ భూ
జాత నరసి తనరె, ననుజులు నిజ సతుల రతుల విభవ స
మేతుడు జగత్ప్రభుడు బ్రధితగుణ
జాతు డవ్యయానందమూర్తి సం
గీతానంత కీర్తి సుగుణ భూతాద్యఖిల సాక్షి మాయా
జాతాఖిల కలుషహరుడు సాకేతాధిపు డై యుండె హరి ద
యాతిశయత నిదియు జెప్పె సుబ్రహ్మణ్య కవి శేషగిరీశుపేర వి
ఖ్యాతి మీఱ నధ్యాత్మ రామాయణాఖ్యానమున బాలకాండ మిది IIచేరిII 7